Zarâfet
Zarâfet
Devri âdab pek zarîf hoş muntazam
Hissi nârin gül dalından bir zaman
Bir hanımcık çeşm-i şemsten bir peri
İsmi Handan mihr-ü mâhtır sûreti
Ol mahal ardında pek beyfendi zat
Gördü endâmıyla handan oldu mat
Ol hanım bilsin benim zâtım yanık
Arzı endam lütfu ihsan kalp açık
Beklerim her gün tebessüm etse der
Ol içim meftûn feda olsun bu er
İş bu Handan âşıkından bî haber
Rabt eder meftûn çün nasıl zapt eder
Zâtı hoş bey bilse Handan gönlünü
Durmasın versin fedâ et ömrünü
İşte sen Handan için ömrün veren
Ömrü tahsis gafletinden görmeyen
Başkadır aşkın nazar değdirmesi
Onca lezzetten bıçak kesmiş seni
Sen de Handan ben deyim mürşid olur
Meyli her neyden olur aşk tek o’dur
Ben kınandım çün yasakmış sevgili
Sevgilim Kur’an dedim oldum deli
Hangi aklın kârı nehyetmek beni
Zincirim kırsam da görmez kim deli
Ellerim zincirli lâkin hür akıl
Sanma hisler son bulur ister tapıl
Taktı zincir ellerim saydın deli
Pek şaşırdım aklı zincir hür eli
İşte Handan sev güzel mecbur fakat
Hissi kim vermiş tefekkürle tat
Sen seversin mûteber Handan olur
Ben seversem sâhi aşk tatbik olur
Kâinat bir han yıkılmak beklesin
Han yıkılsın sanma Handan beklesin
Bil ki Allah aşkı her şeyden yüce
Git ki peygamber izinden mahşere
Samet Boylu
1.Bölüm Sonu
